...Είμαστε επιβάτες του ίδιου πλανήτη...

...Είμαστε επιβάτες του ίδιου πλανήτη, που ο ένας εξαρτάται από τον άλλον,πλήρωμα του ίδιου καραβιού...
...Και σκέφτομαι...Όλοι φοράμε μια μάσκα... Λέμε: "Ενδιαφέρομαι για 'σένα" όμως πίσω από αυτό κρύβεται η ζήλεια... "Θέλω να σε προστατέψω από άτομα και καταστάσεις" αλλά κατα βάθος ζηλεύω αυτό που έχεις..."Θα 'μαι κοντά σου σε ό,τι χρειαστείς", μα όταν φτάνει εκείνη η στιγμή το βάζω στα πόδια και το μόνο που σκέφτομαι είναι ο εαυτούλης μου... "Όταν νιώθεις απογοητευμένος και πως όλα πάνε στραβά μίλησέ μου θα σε βοηθήσω να τα δεις όλα όσα σε απογοητεύουν με άλλο μάτι, να τα δεις όλα θετικά" το αποτέλεσμα... απλά λέω μια "συμβουλή" και ξεμπερδεύω... Γενικά το μόνο που θέλω είναι να μιλάω για εμένα... να ακούς μόνο αυτά που εμένα με πληγώνουν, εκείνα που με χαροποιούν, αλλά μόνο τα δικά μου... Για 'σενα δεν με νοιάζει και πολύ... Μόνο εγώ πονάω, μόνο εγώ χαίρομαι... Εσύ οφείλεις να με στηρίζεις και να με σκέφτεσαι... Να 'σαι εκεί για εμένα όποτε σε χρειάζομαι... Δυστυχώς έτσι είμαστε...