...Θα τα καταφέρω...

Κυλά ο χρόνος.. σαν το νερό της βροχής.. κι εγώ ξεκλέβω κάποιες στιγμές.. να τις στολίσω πάνω μου όταν βαραίνει η ψυχή μου.. Να κάνω κόρτε στον εαυτό μου.. .....και να λέω .....θα τα καταφέρω!!

... Γιατί όλα τελικά επιστρέφουν στη θάλασσα...

                                              ... Γιατί όλα τελικά επιστρέφουν στη θάλασσα....

                               Όλα γυρνούν εκεί που η ψυχή ηρεμεί... Εκεί που μπορείς να διώξεις όλες τις αρνητικές σου σκέψεις... Και αν έχεις και καλή παρέα η βόλτα στη θάλασσα είναι βάλσαμο!!!

...Θα' θελα να φτιάξω έναν ουρανό...

 

...Θα' θελα να φτιάξω έναν ουρανό, να' χω τώρα που νύχτωσε ένα στερέωμα να κοιτάζω... Θα το' καμνα μεγάλο, γιομάτο άστρα με σχήματα παράξενα.Θα του 'βαζα αντίς από 'να δυο φεγγάρια ανόμοια... Το'να μικρό σαν παιδί, τ' άλλο μεγάλο σαν παράπονο...

...Είμαστε επιβάτες του ίδιου πλανήτη...

...Είμαστε επιβάτες του ίδιου πλανήτη, που ο ένας εξαρτάται από τον άλλον,πλήρωμα του ίδιου καραβιού...
...Και σκέφτομαι...Όλοι φοράμε μια μάσκα... Λέμε: "Ενδιαφέρομαι για 'σένα" όμως πίσω από αυτό κρύβεται η ζήλεια... "Θέλω να σε προστατέψω από άτομα και καταστάσεις" αλλά κατα βάθος ζηλεύω αυτό που έχεις..."Θα 'μαι κοντά σου σε ό,τι χρειαστείς", μα όταν φτάνει εκείνη η στιγμή το βάζω στα πόδια και το μόνο που σκέφτομαι είναι ο εαυτούλης μου... "Όταν νιώθεις απογοητευμένος και πως όλα πάνε στραβά μίλησέ μου θα σε βοηθήσω να τα δεις όλα όσα σε απογοητεύουν με άλλο μάτι, να τα δεις όλα θετικά" το αποτέλεσμα... απλά λέω μια "συμβουλή" και ξεμπερδεύω... Γενικά το μόνο που θέλω είναι να μιλάω για εμένα... να ακούς μόνο αυτά που εμένα με πληγώνουν, εκείνα που με χαροποιούν, αλλά μόνο τα δικά μου... Για 'σενα δεν με νοιάζει και πολύ... Μόνο εγώ πονάω, μόνο εγώ χαίρομαι... Εσύ οφείλεις να με στηρίζεις και να με σκέφτεσαι... Να 'σαι εκεί για εμένα όποτε σε χρειάζομαι... Δυστυχώς έτσι είμαστε...  

...Και η σιωπή ξεκινάει...

                                          ...Και η σιωπή ξεκινάει... 

                                 ...Μέχρι να μου ξαναδοθεί το δικαίωμα να σου μιλήσω... 

                                         ...Και τότε θα το κάνω...Δε θα διστάσω... 

                                        ...Δε θα περιμένω...Δυο λέξεις είναι μόνο...

...Στην πιο κρυφή στιγμή μου...

                                       Στην πιο κρυφή στιγμή μου κατάλαβα πως Σ' αγαπώ...
                                       Στην πιο κρυφή μου σκέψη , ευχήθηκα " για πάντα"...

...Ας ερχόταν ένα βράδυ...

                                                  ...Ας ερχόταν ένα βράδυ
                                                  να' χε φώς κι όχι σκοτάδι
                                                          να το ζεις...

...Το ‘χω αυτό το κουσουράκι...

Το ‘χω αυτό το κουσουράκι από μικρή. Όταν ρίχνουν κάποιον οι άλλοι κάτω εγώ τρέχω να του συμπαρασταθώ. Μή χάσω…Στο τέλος σηκώνεται αυτός και για ν΄αποδείξει τη δύναμή του, ρίχνει κάτω εμένα...

...Ήρθες βροχή μου...

...Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες

το δρόμο και το νου

και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι

κι άθελά μου με τραβάς αλλού...

...Αναρωτιέμαι...

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι... Γιατί έχουμε κάνει τις σχέσεις μας τόσο δύσκολες; Γιατί να μην μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα, να πούμε αυτά που νιώθουμε, να κουβεντιάσουμε, να αγαπήσουμε με όλη μας την καρδιά; Αγάπη μια μικρή λέξη, που έχει όμως τόσο μεγαλο νόημα... Γιατί διώξαμε αυτό το συναίσθημα από τις καρδιές μας; Μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα τόσο απλά και όμορφα μα εμείς τα δυσκολεύουμε όλα...

...Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι...

"Τίποτα

Κοιμήσου.

Εμείς τελειώσαμε.

Δεν έχει δάκρυα πια.

Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμη ελπίζουν

Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να έχει καρδιά.

Μα η πιο μεγάλη ακόμα είναι όταν χρειάζεται να παραμερίζει την καρδιά του.

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας από τον άλλο.

Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν."

Καμιά Φορά πρέπει...

Καμιά φορά πρέπει...

... να κλείσεις τα μάτια σου για να δεις...

...να σωπάσεις για να πεις...

...να φύγεις για να κερδίσεις...

...να χαθείς για να βρεις το δρόμο σου και τον εαυτό σου...

...Καθένας...

Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και στο θάνατο...Το ξέρω...Το δοκίμασα...Δεν ωφελεί...Άφησέ με ναρθώ μαζί σου...

...Όταν δεν υπάρχει ανθρώπινη ελπίδα βοήθειας...

...Όταν από πουθενά δέν υπάρχῃ ανθρώπινη ελπίδα βοηθείας μας, 
ας μην απελπιζόμαστε. 
Ας αρπάξουμε τήν άγκυρα της ελπίδος καί ας τήν ρίξουμε όχι στη θάλασσα, αλλά στόν ουρανό καί αμέσως τό τρικυμισμένο καράβι μας θά γλυτώσει από τους κινδύνους...

...Αγαπώ θα πει...

                     Αγαπώ θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος είναι δική του δουλειά.

...Ήρωας...

  Ήρωας δεν είναι εκείνος που δε φοβάται,που δεν πικραίνεται. Είναι εκείνος που φοβάται και πικραίνεται το ίδιο με τον καθένα μας,ίσως και περισσότερο-γιατί όσο γενναιότερος τόσο πιο ευαίσθητος-,αλλά ο φόβος δε μεταλάσσει τις αποφάσεις της καθαρής του καρδιάς,δεν επηρεάζει τις επιλογές του ωριμότερου νου του.

...Σκέψεις...

Καμιά φορά αναρωτιέμαι... Εμείς οι άνθρωποι τι κρύβουμε μέσα μας; Αγάπη, Μίσος, Χαρά, Λύπη, Ζήλεια; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι; Γιατί συνέχεια ασχολούμαστε με τις ζωές και τα λάθη των άλλων; Κυρίως με τα λάθη... Εμείς είμαστε οι τέλειοι και οι σωστοί; 

...Είναι απαραίτητο να αγαπάς...

Δεν είναι ανάγκη να σε αγαπούν για να ζεις... Όχι... Αλλά είναι απαραίτητο να αγαπάς... Και σε διάλεξα γι' αυτό... 

...Φθινόπωρο...

Αν ήμουν πουλί θα πετούσα γύρω από τη γη αναζητώντας διαδοχικά φθινόπωρα...

...Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη...

Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο από τα λόγια, της έλεγε. Μην κρίνεις από τις πράξεις αυτές καθαυτές. Να γυρεύεις την κρυμμένη πρόθεση, εκεί είναι η καθαρότητα ή όχι της καρδιάς. Ένας εγωπαθής διαλέγει και ρόλο αγίου, μοιράζει περιουσίες στην ελεημοσύνη. Όμως σκοπός του δεν είναι το έλεος, είναι ο αυτοθαυμασμός, η επίδειξη, ένας θρίαμβος στους γύρω.

...Σε 'σένα...

Σε 'σένα που όποτε το ακούς κάτι παθαίνεις...                                                 

 Σαν εκείνη την πρώτη φορά  που σε συνάντησα...

...Χορός μεταμφιεσμένων...

Δε λενε πως η καρδια ειναι ο σκληρότερος μυς; Στα παντα η δικη μου καρδιά είναι απο ζυμαράκι... Σε όλα ευσυγκίνητη, προβληματικά υποχωρητική...

...Ξανά...

Ξανά στην αγκάλη σου,ξανά σαν μικρό παιδί,

Ζητώ την αγάπη σου,ξανά,σα μικρό παιδί...

...Όταν βραδιάζει...

...Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα 'ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...

...Πριν λυγίσω...

Δεν μπορείτε να ξέρετε...Πόσο αγωνίστηκα πριν λυγίσω...

...Για 'σένα, το τρελούτσικό μου...

                                                     ...Μα τα χέρια πονάνε
                                                     και τα μάτια ξεχνάνε...